28 Ocak 2013 Pazartesi

Sessiz Portre

O’nu dörtyol kavşakta tanıdım yıllar önce

her bir yola ayrı giderken

içi pırpır ederken tanıdım

uyağı benlerinde, tınısı ellerinde erir giderken

...

Çatılmış denkler dolusu aşkına rağmen

arkasında durabileceği ürkekliği vardı

içinde ebruli sular dans ediyordu

köpüklü gözlerini bir görseydiniz



İlk bakışta hissetmezdiniz

göz göz odaları vardı kalbinin

her birinde kabaran kanatları

birbirinin içinde çoğalan hayatları vardı



Her durum için hazır maskları değil

dünyaya tepeden bakan buz dağı değil

acıyla boydan boya yarılan göğsü

yüzüne yayılan gülüşü vardı, gülünce



Belki bu yüzden

bakire yalnızlıkta tek kalamadıkları gibi

kapı açmayı da bilmezlerin tersine

kalabalıktı yalnızken bile



Aynur Uluç







Tablo: Daniel Perkowski

Hiç yorum yok: